امروزه خرید ارز دیجیتال مخصوصا، به عنوان یه پول مجازی و قابل ارزش در خیلی از کشورها معرفی شده است، ولی با توجه به این رواج، هنوز قانون مشخصی برای آن وجود ندارد. در واقع ،80 درصد از بانک های مرکزی کشورها امروزه در حال بررسی کارایی و سودمندی بالقوه این رمزارزها می باشند. ما در این مقاله، اطلاعاتی در مورد رابطه ی بانک ها و ارزهای دیجیتال بیان و دلایل مخالفت بانک های مرکزی با رمزارزها را بررسی می کنیم.
رابطه بانک ها با ارزهای دیجیتال
سرورهایی برای جابجایی پول برای معامله رمزارزها در سراسر دنیا وجود دارد و در زمان معامله، این نقل و انتقالات رو انجام می دهند و در مقابل درصدی از بیت کوین رو دریافت می کنند. این سرورها، معاملات ریاضی را محاسبه می کنند و آن در کیف پول شخصی که بیت کوین به حساب آن ها منتقل می شود، می روند.
در دنیای مجازی برای انجام هر یک معامله 10 میلیون سرور همزمان محاسبات رو انجام می دهند و به همین دلیل است که امنیت این سیستم ها بسیار بالا می باشد. این رابطه ی بانک ها با رمزارزها در کشورهایی داری تحریم، بسیر سخت می باشد و خیلی محتاطانه انجام می شود.
توجه داشته باشید که این سیستم، برای کشورها کمک بسیار زیادی به ارزآوری و درآمدهای خارجی می کند، ولی به دلیل یک سری از مسائل غیرکاشناسی هنوز اجازه ی فعالیت رسمی و گسترده به فعالیت این بازار داده نشده است.
بزرگ ترین بانک های مرکزی دنیا، تصمیم گرفته اند که شروع به انتشار رمز ارزها داشته باشند و این موضوع هم در گذشته از تلاش برای آسان کردن سیستم های پرداخت و رفع ضعف های گردش پول های سنتی، تحت تاثیر نگرانی روزافزون آن ها از گسترش بازار کریپتو و مبادله بر پایه آن ها می باشد.
رابطه و سیاست بانک ها با ارزهای دیجیتال
دلایل مخالفت بانک های مرکزی با رمزارزها
بانک های مرکزی، دارای مخالف زیادی با رمزارزها می باشند و علت آن هم نگرانی برای از دست دادن کنترل نظام انتشار پول و مبادلات پولی با رواج رمزارزها می باشد. گسترش شکل های مختلف مبادلات پولی، کنترل بانک های مرکزی را برای عرضه پول، تورم و امنیت ثبات اقتصادی تضعیف می کند و وظایف نهادی و ساختاری زیر سوال می رود.
دلیل دیگر مخالفت بانک های مرکزی، استفاده از پول نقد فیزیکی می باشد و باعث انتشار عمومی رمزارزها می شود و به مردم اطمینان دسترسی به پول تضمین شده بانک مرکزی دسترسی را می دهد و ریسک مرتبت با پول دیجیتال بانک های تجاری متوجه آن ها نمی شود.
دیگر اینکه، رابطه ی بانک ها با رمزارزها به ابزار جدیدی برای اجرای کارآمدتر شدن سیاست ها تبدیل می شود.
قوانین رمز ارز در ایران
در ابتدای استفاده از ارزهای دیجیتال، به عنوان یک دارایی رمزنگاری شده بود و قوانین مربوط به آن بر خلاف قوانین کشورهای اروپایی برای ارز دیجیتال در طول سال‌های مختلف دچار تغییرات بسیاری شده است. در برخی از کشورها هم، استفاده از این نوع ارزها ممنوع بود.
در سال 2018 میلادی در ایران، هرگونه استفاده، خرید و فروش ارزهای دیجیتال ممنوع است و دلیل این کار هم استفاده ی غیر قانونی از این نوع تراکنش‌ها و سرمایه گذاری می باشد. یک سال بعد، مردم ایران بعد از نا امید شدن از بازارهای داخلی، به سمت سرمایه گذاری در بازارهای خارجی مخصوصا رمز ارزها رفتند و سرمایه از بازارهای داخلی به بازار ارزهای دیجیتال، کشیده و به همین جهت قوانین ایران مستلزم تغییراتی و ممنوعیت استفاده از این ارزها برداشته شد.
با توجه به این مسائل، کاربران می‌توناند ارزهای دیجیتال قابل استخراج را به وسیله ی استفاده از ابزار مورد نیاز استخراج کنند و البته توجه داشته باشید که برای این کار محدودیت‌هایی هم وجود دارد. این محدودیت ها به این صورت است که، افراد بیشتر از میزان مقرر شده از ارز دیجیتال را نمی توانند نگه داری کنند و این قانون برای ارزهای دیگر هم می باشد و نگه داری بیش از 10000 یورو ارز، ممنوع است.
همان طور که می دانید، امروزه ارز دیجیتال دارای جایگاه مهمی در زندگی و سرمایه گذاری مردم می باشند و به همین دلیل است که قوانینی هم برای آن ها وضع شده است. افرادی هم که به هر دلیلی با این ارزها زیاذ سرو کار دارند، باید این قوانین را شناخته و از آن ها پیروی کنند.
قوانین رمز ارز در ایران و محدودیت های آن
استخراج ارز دیجیتال در ایران
توجه داشته باشید که در هیچ کشوری این ارزها به عنوان پول مستقل شناخته نشده است و به عنوان یک کالایی توانایی انجام پرداخت را دارد، پذیرفته شده است. در ایران هم، استفاده از ارزهای دیجیتال در مراکز مالی و بانکی ممنوع است، اما استخراج آن بلامانع است.
قوانین در ایران، استخراج ارز دیجیتال را با توجه به اخذ مجوز از سازمان‌های مربوطه آزاد گذاشته است و در بررسی قوانین ایران، استخراج ارز دیجیتال با دریافت مجوز و استفاده از دستگاه‌های ماینر استاندارد، غیر قانونی نمی باشد و افراد می‌توانند اقدام به استخراج ارزهای دیجیتالی کنند. برای استخراج این ارزهای دیجیتال، برق و انرژی زیادی مصرف می شود و به همین دلیل است که برای این کار باید مجوز مورد نیاز را داشته باشید.
در بهمن ماه سال 1400، معاونت ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز، مصوبه ای را بر اساس این موضوع وضع کرده است و بر این قرار است که افرادی که قصد ماین کردن ارزهای دیجیتال را دارند باید برای دستگاه‌های خود مجوز قانونی تهیه کنند و در غیراین صورت دستگاه‌ها به نفع دولت ضبط و در صورت غیرقابل استفاده بودن امحاء می‌شوند.
قوانین و سیاست های خرید و فروش ارز دیجیتال در ایران
قوانین خرید و فروش ارز دیجیتال در ایران
در قوانین خرید و فروش ارز دیجیتال در ایران، افراد نمی‌توانند از ارز دیجیتال برای انجام پرداخت‌ها خود به عنوان مثال برای خرید یک کالا استفاده کنند.
در این قانون، ارزهای دیجیتال در ابتدا به 4 دسته ی جهان محور، ارزهای ملی، ارز منطقه ای و ارزهای دیگر تقسیم می شوند و در ذیل آن ها را توضیح می دهیم:
- ارزهای جهان محور: این ارزها، به ارزهایی مانند بیت کوین می گویند و همه ی مردم می توانند از آن‌ها استفاده کنند.
- ارزهای ملی: این ارزها، در واقع همان پول است که بانک مرکزی به صورت دیجیتالی تولید می‌کند.
- ارز منطقه‌ای: ارز دیجیتالی است که به وسیله ی کشورهای یک منطقه برای انجام معاملات مورد استفاده قرار می گیرد.
- ارزهای دیگر: این ارزها به صورت عرضه اولیه و توکن در اختیار مردم و کاربران قرار می‌گیرند.
افرادی که قصد خرید و فروش ارزهای دیجیتال را دارند باید از کیف پول‌های ارز دیجیتال استفاده کنند در قوانین جمهوری اسلامی، این امر برای آن‌ها بلامانع است.
با توجه به مطالب ذکر شده در این مقاله، بر اساس قوانین جدید بانک مرکزی، خرید و فروش و نگه داری ارزهای دیجیتال در ایران و در صرافی‌های ایرانی مجوز دار، مجاز می باشد و افراد خواهان این معاملات می‌توانند بدون نگرانی در این صرافی‌ها خرید و فروش ارز دیجیتال را انجام دهند.
